معمولاً انواع زغال را به دو دسته حرارتی و کک شو دستبه بندی می کنند. در ایران زغال کک شو به دلیل استفاده در فرآیند تولید فولاد اهمیت زیادی دارد. زغال های معادن مختلف ایران ویژگی ها و خصوصیات مختلفی دارند، از این رو نمی توان صرفا با استفاده از زغال یکی از معادن به تولید کک پرداخت. بلکه بایستی یک مخلوطی از زغال های معادن داخلی و حتی زغال خارجی را جهت تولید کک مورد استفاده قرار داد.
در نمودار زیر مناطق معدنی زغال سنگ ایران آورده شده است که ویژگی های هر یک به شرح زیر است:
طبس: پلاستومتری بالا دارد. منظور از پلاستومتری قابلیت کک شوندگی زغال هست.
زرند: زغال این منظقه بیشتر جهت پوک کردن کک به کار می رود.
شاهرود و گرگان: زغال چرب دارد. زغال چرب دارای مواد فرار بالایی است.
زیرآب: زغال چرب دارد.
بطور کلی پارامترهای زیر کیفیت زغال را می توان به صورت زیر در نظر گرفت:
1) درصد خاکستر
2) درصد رطوربت
3) درصد مواد فرار
4) درصد گوگرد
5) درصد پلاستومتری
6) درصد کربن ثابت
بیشتر
