#توسعه افسوس بر فرصت های از دست رفته
. افسوس از خواب. دینی که داد از نظم و علم و عمل می زند دیندارانش چه می کنند:
فرش نفیس ایرانی که زمانی در بازارهای جهانی بی‌رقیب بود، اینک بازار خود را به رقبای چینی و افغانی و هندی واگذار کرده است. زعفران ایران با برند اسپانیایی صادر می‌شود. آب معدنی و ماءالشعیر و محصولات لبنی با افت در صادرات مواجه شده‌اند. پسته ایران رفته رفته دارد جای خود را به محصولات آمریکایی و استرالیایی می دهد.
درست در سال‌هایی که حمایت از صادرات غیرنفتی و تلاش برای افزایش آن در صدر اولویت‌های اقتصادی کشور قرار گرفته است حتی بازارهای سنتی برندهای داخلی یک به یک از دست می‌رود بی‌آنکه در سبب‌شناسی این پدیده، اقدامی جدی صورت گرفته باشد.
*مسعود کرباسیان- رئیس کل گمرک- معتقد است: وضعیت صادرات کشور از حال و روز آن مشخص است. در سال یک روز به فکر صادرات می‌افتیم و در مقابل 364 روز برای واردت تلاش می‌کنیم. در تقویم اقتصادی ما همه روزها برای واردات ساخته شده‌اند و فکر می‌کنیم در یک روز خاص در سال باید از صادرکنندگان تجلیل کنیم. به این ترتیب روز صادرات هم برای ما تبدیل به یک مناسبت تقویمی شده در حالی که با این شعارهای بی‌مزه نمی‌توانیم صادرکننده موفق شویم.
* مسعود خوانساری –رئیس اتاق تهران- هم معتقد است: ناکامی ما در توسعه صادرات خیلی عجیب نیست. چون سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و بسیج توان ملی برای تحقق چنین سیاستی نداشته‌ایم. صادرات تافته‌ای جدا بافته از اقتصاد کشور نیست و به عبارتی برشی از وضع امروز سیاست، اقتصاد و جامعه ماست. آنچه می‌بینید، محصول تفکراتی است که از دهه 50 بر کشور حاکم شده و بعدها بنا به دلایل مختلف، تداوم پیدا کرده و وضع موجود را رقم زده است. با وجود درآمدهای نفتی، چه نیاز به صادرات؟
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که صادرات ایران به دلیل سیاست گذاری نادرست و نبود یک نظام بازاریابی مناسب و کارآمد نتوانسته به خوبی توسعه پیدا کند. به همین دلیل است که در بسیاری موارد،یا کالاهای ما قدرت رقابت در بازارهای جهانی را ندارند یا در صورت داشتن کیفیت بالا و قابل رقابت، بدون تکیه بر تبلیغات مناسب و استراتژی بازاریابی هوشمندانه و صحیح، در رقابت با رقبای خود شکست خورده‌اند و به سهم کوچک‌تری از بازار جهانی بسنده کرده‌اند.
برگرفته از نشریه اقتصادی تجارت فردا
بیشتر
