از سال 1384 تا 1392 سهم بازار بورس از نظام تأمین مالی در اقتصاد از 4% به 11% رسید و همه اهالی بازار سرمایه امیدوار بودند که این روند رشد ادامه دار باشد، اما اینطور که به نظر می رسد این روند رشد قطع شده و یا از سرعنت آن به شدت کاهش پیدا کرده است.
به نظر میاد که تا شاید 100 سال آینده نظام مالی اقتصاد ایران بانک محور باقی بمونه اما تا زمانی که سهم بازار سرمایه از نظام تأمین مالی و گردش پول در کشور به 35 تا 45 درصد نرسد بازار بورس یک بازار ایزوله بوده که تنها ابزاری جهت تبلیغ و سواستفاده های اقتصادی باشد و اوضاع نابسامانی که در طی 8 سال اخیر(حداقل از زمانی که من بورس رو شناختم) شاهد آن هستیم ادامه دار باشد.لازم به ذکره که به دفعات دیده ایم که از بازار بورس استفاده ابزاری شده و از این دریچه ضربات مهلکی بر پیکره بازار وارد شده است و فلسفه آن رو زیر سوال برده اند.ادامه این روند سه پیامد بسیار بد به دنبال خواهد داشت:
1)عدم ورود سرمایه گذاران خرد به دلیل وجود ریسک های متعدد و یا ورود سرمایه این افراد در حالی که پس از چند مدتی اصل سرمایه خودشون رو از دست میدن و با زیان خارج میشن.
2)وقوع رکودهای متعدد در معاملات حتی در شرایطی که اوضاع کلی اقتصاد مساعد و زمینه برای رشد بازار حداقل در برخی صنایع فراهم است.
3)وقوع ضررهای سنگین به سهامداران مانند آ«چه در مورد سهامداران بانک های ملت و تجارت روی داد که به دلیل کوچک بودن بازار، جامعه آن را حس نمی کند بلکه ذره ذره مثل خوره به جان آ«ها می افتد.
به امید روزی که شاخص بورس به معنای حقیقی کلمه نماگر و دماسنج اقتصادی باشد.
موفق و پرسود باشید
